"MAMA WAS IEMAND DIE GEREGELD EEN GOEDE KNUFFEL VROEG, VOOR MOCHT HET DE LAATSTE ZIJN": FAMILIE VAN VERMOORDE ILSE UYTTERSPROT NEEMT WOORD OP PROCES

Vandaag komen de familie en vrienden van Ilse Uyttersprot aan het woord op het assisenproces over de moord op de ex-burgemeester. De zaal werd muisstil toen haar zonen vertelden over "de fantastische vrouw die hun moeder was", maar een bijzonder pakkend moment kwam er toen de bejaarde moeder van Uyttersprot een zelf geschreven brief voorlas in de rechtszaal. "Ik hoop voor de kinderen dat ik nog lang mag blijven leven."

Wat is er gebeurd?

Het assisenproces rond de moord op Ilse Uyttersprot startte vorige vrijdag. Uyttersprot werd op 4 augustus 2020 gewelddadig om het leven gebracht in het huis van haar ex-vriend, Jurgen Demesmaeker, met wie ze toen enkele maanden een relatie had. De man gaf zichzelf daarna aan bij de politie. Agenten gingen meteen naar het huis in het centrum van Aalst. Daar vonden ze het levenloze lichaam van Uyttersprot. Ze was 53 jaar. 

Uyttersprot was burgemeester van Aalst van 2007 tot 2012. Op het ogenblik van haar overlijden was ze nog schepen, maar zonder bevoegdheden.

"Mag ik iets voorlezen?" Zo spreekt de moeder van Ilse Uyttersprot de voorzitter van het assisenhof in Gent toe. Het is de eerste keer tijdens het proces, dat ondertussen aan de vierde dag toe is, dat ze aanwezig is. "Een onmenselijke daad met als gevolg een menselijk drama", leest de vrouw voor, zichtbaar geëmotioneerd en met haar kleinzonen naast haar.

"Een dochter, een enig kind wordt vermoord. De onmenselijke moord op een slapende vriendin, mijn dochter. Een zorgzaam kind voor haar moeder en een zorgzame moeder voor haar kind."

"Waarom moest zij dood en waarom op zo'n onmenselijke wijze? Het onmenselijke, het wrede is gebeurd. Wij hebben levenslang gekregen door jouw handelingen. Ik hoop voor de kinderen dat ik nog lang mag blijven leven. Hiermee ga ik slapen en sta ik op, alle dagen."

De zaal wordt muisstil. Verschillende juryleden lieten een traantje. "Ik had een heel goede band met mijn dochter", vertelt ze ook. "Ik zag haar bijna dagelijks. Ze was lief, correct en behulpzaam. Ze woonde in het huis naast mij en deed onder andere boodschappen voor mij."

"Mijn moeder was een fantastische vrouw die heel, heel behulpzaam was", beaamt Uyttersprots jongste zoon. "Ze hielp iedereen die ze kon. Zelfs een dochter van een ex-vriend met haar bachelorproef, nadat ze al uit elkaar waren gegaan."

"Ze wilde die waarden ook aan ons doorgeven", zegt de oudste zoon. "Mama was iemand die geregeld een goede knuffel vroeg. Zoals elke jonge gast deed ik dat dan half met tegenzin, maar ik deed het wel. Ze zei daar dan bij dat je nooit weet of het de laatste keer is."

"Onze elektrische poort was kapot", herinnert de jongste zoon zich. "Zij heeft mij getoond hoe je die moest maken, een dag of twee voor ze vermoord werd. Als ik er niet meer ben, kun je op z'n minst de poort openen", zei mama daarbij. "Die woorden blijven nu wel spelen."

"Een rare"

Zowel Uyttersprots twee zonen als moeder vertellen hoe Jurgen Demesmaeker aanvankelijk een goede indruk gaf. Volgens haar jongste zoon deed Demesmaeker veel moeite om goed contact te hebben met hem, terwijl haar moeder onder de indruk was van hoe Demesmaeker haar dochter onder andere hielp in de tuin.

Hoewel Uyttersprot haar moeder nooit heeft verteld dat het slechter begon te gaan met haar toenmalige vriend, beschrijven haar zonen wel dat ze op een gegeven moment een omschakeling zagen. 

"Mama praatte niet veel over haar liefdesleven", vertelt de jongste zoon. "Maar er zijn wel een paar dingen gebeurd. Zo ging hij eens zitten op onze oude, houten picknickbank in de tuin. Die begon toen wat te kraken. Hij werd boos en gooide de bank kapot. Het was de eerste en enige keer dat ik vroeg aan mama of hij agressief was. Ze ontkende."

"Een andere keer vond hij dat ik respectloos tegen mijn mama had gepraat", vertelt de oudste. "Hij vertrok toen in colère. Mama vond de situatie opgeblazen, maar zei me toen wel dat ik mij moest excuseren bij hem. Ik heb dat gedaan, maar hij bleef zeggen dat het een kwestie was van respect. Terwijl ik altijd respect had voor mama. Als er iemand was die dat niet had, was hij het wel. Ik heb toen wel tegen mijn broer gezegd dat hij een rare was."

Strafblad

Demesmaeker was allesbehalve een onbekende voor het gerecht. In 2000 werd hij veroordeeld voor slagen en verwondingen aan zijn toenmalige partner. In 2014 hetzelfde verhaal, opnieuw een veroordeling voor intrafamiliaal geweld, belaging en stalking van zijn toenmalige partner.

Dat wringt bij de zonen van Uyttersprot. "Mijn eerste vraag toen we te horen kregen dat onze moeder vermoord was, was of die man een strafblad had", zegt de jongste zoon. "Mijn mama kennende zou ze daar niet mee gediend geweest zijn, mocht ze geweten hebben wat allemaal op dat strafblad stond."

"Hij kan misschien zijn strafregister doorgestuurd hebben, zoals hij zegt, maar er een andere uitleg aan gegeven hebben. Het was een prille relatie waarin ze verliefd was en daar misschien niet doorkeek, spijtig genoeg."

"Jaloers en agressief"

Na de familie komen drie vriendinnen aan het woord. Een na een bevestigen ze wat een sterke, goede en vooral behulpzame persoon Uyttersprot was. Een van de vriendinnen kent Demesmaeker van vroeger. Uyttersprot vroeg haar daarom wat voor persoon hij was voor ze een relatie met hem begon.

"Wat ik weet van vroeger, is dat hij een relatie had gehad die negen jaar duurde. Als je zolang bij iemand kunt blijven, zal er toch wel iets positief geweest zijn. Hij had zijn negatieve kantjes, maar de relatie was wel goed verlopen. Meer wist ik ook niet. “Toen ik hem beter leerde kennen, merkte ik, als therapeut, een minderwaardigheidsgevoel bij hem op. Hij was jaloers en kon agressief uit de hoek komen."

"Ik heb hem nooit ontmoet”, getuigt een andere vriendin. "In het begin vertelde Ilse hoe charmant en innemend hij was, maar dat veranderde op een gegeven moment. Ik vroeg aan haar of ze er zeker van was dat Demesmaeker zijn depressie niet gebruikte als een excuus om zijn ware aard te verbergen. Ze schrok daarvan. Ilse was echt wel overtuigd dat hij goede kwaliteiten had."

"Maar het werd erger en erger. Zijn jaloezie werd erger. Ik heb haar gevraagd welk advies zij me zou geven als ik in zo’n relatie zou zitten? Ze zei me dat ze een einde zou maken aan de relatie. Ze zag ertegenop, want Demesmaeker had eerder al gedreigd met zelfdoding als ze het gedaan zou maken."

Volgens de derde vriendin had Uyttersprot niet zo resoluut besloten om te breken met Demesmaeker. Volgens haar zou ze hem voor de keuze stellen: hulp zoeken of uit elkaar gaan. Wat er die avond precies is gebeurd, is niet zeker, maar beide vrouwen zijn er alleszins van overtuigd dat een break-up op tafel lag en dat dat iets te maken had met wat de volgende ochtend is gebeurd.

Volgens een jurylid was het opvallend dat Uyttersprot nog bij hem is blijven slapen als ze de relatie zou hebben verbroken, maar volgens hen zou zij Demesmaeker nooit achter hebben gelaten als ze dacht dat hij zichzelf iets aan zou doen.

Waarom noemt VRT NWS de naam van de beschuldigde in dit proces?

De moord op Ilse Uyttersprot was een ernstig misdrijf, met gewichtig maatschappelijk belang. Jurgen Demesmaeker is zelf naar de politie gestapt en heeft bekentenissen afgelegd, die hij tot op vandaag niet heeft ingetrokken. We kunnen er dus van uitgaan dat hij Uyttersprot gedood heeft.

De kans is groot dat hij voor lange tijd opgesloten wordt en niet meteen naar de maatschappij terugkeert. Al die elementen maken dat het volgens de Code van de Raad voor de Journalistiek gerechtvaardigd is om zijn naam te noemen.

2023-06-07T10:36:44Z dg43tfdfdgfd