ZIJN BELGISCHE SCHEIDSRECHTERS TE STRENG? CIES-STUDIE ONTHULT OPVALLENDE CIJFERS
De nieuwe studie van het CIES is gewijd aan de arbitrage en de uitgedeelde kaarten in elke competitie. Met als conclusie: in België delen scheidsrechters gemakkelijk kaarten uit.
Onlangs benadrukte Jonathan Lardot, het hoofd van het Belgische scheidsrechterskorps, het belang van niet blindelings de regels toepassen maar proberen flexibel te zijn en "lichte" kaarten vermijden. "Je moet een fase in zijn geheel en in zijn specifieke context bekijken. Anders geven we gewoon 10 kaarten per wedstrijd alleen op basis van de regels. (sic) De geest van het scheidsrechterschap boven de letter ervan", verklaarde hij op de RTBF.
Het lijkt erop dat er nog werk aan de winkel is. Volgens de laatste studie van het beroemde CIES behoort de Belgische arbitrage tot de strengste in het Europese en zelfs wereldwijde voetbal wat betreft de gegeven kaarten.
CIES heeft 63 verschillende competities geanalyseerd om te berekenen hoeveel overtredingen scheidsrechters gemiddeld laten passeren voordat ze een gele kaart trekken. Een laag aantal kan twee dingen betekenen: ofwel zijn de overtredingen bijzonder brutaal, ofwel hanteren de scheidsrechters een strenge lijn.
In de meeste gevallen lijkt de eerste optie het meest aannemelijk. Niet toevallig bestaat de top 10 voor het laagste aantal overtredingen per gele kaart grotendeels uit Zuid-Amerikaanse competities. Zo staan de hoogste divisies van Chili, Colombia, Paraguay, Bolivia, Argentinië en Venezuela allemaal in deze lijst. De harde tackles en fysieke speelstijl op het continent zijn goed bekend, en de arbitrage past zich daar duidelijk op aan.
En hoe zit het in Europa? De strengste competitie is verrassend genoeg de Oekraïense eerste klasse, op de derde plaats wereldwijd en de hoogst geklasseerde Europese competitie. Daar krijgen spelers gemiddeld al na 5,85 overtredingen een gele kaart. Ter vergelijking: in Chili, de nummer één, ligt dat aantal op 5,24. Op de zevende plaats, en als tweede Europese competitie, vinden we de Oostenrijkse eerste klasse, waar scheidsrechters gemiddeld na 6,12 overtredingen een kaart trekken.
Op de negende plaats, en daarmee op het Europese podium, staat de Challenger Pro League. In de Belgische tweede klasse wordt gemiddeld na 6,53 overtredingen een kaart uitgedeeld. Opvallend is dat 76,1% van de kaarten in 1B wordt gegeven voor spelgerichte overtredingen en niet voor protest of ander onsportief gedrag. Dit plaatst de competitie op de tweede plaats in de wereldwijde ranking op dat vlak – een positief signaal.
Verderop in de lijst vinden we de Jupiler Pro League, die in Europa op de achtste plaats staat met een gemiddelde van één gele kaart per 7,03 overtredingen. Daarmee bevindt de Belgische hoogste klasse zich tussen competities zoals de 2. Bundesliga, de 3. Bundesliga, de Israëlische competitie en de Zwitserse. Interessant detail: deze competities hebben allemaal een sterke Duitse invloed, waar een strikte arbitragecultuur heerst. De vraag is dan: trekken onze scheidsrechters te snel geel, of spelen onze spelers simpelweg te hard?
2025-03-27T13:26:05Z
