"ZONDER DE AANSLAGEN ZOUDEN ZE NOG GELEEFD HEBBEN": HET VERHAAL VAN DRIE MENSEN DIE IN DE MAANDEN EN JAREN NA 22 MAART STIERVEN

Op het proces over de terreuraanslagen van 22 maart 2016 zijn de pleidooien van de slachtoffers aan de gang. Vandaag ging het onder meer over drie mensen die in de maanden en jaren na de aanslagen overleden zijn. Het parket en hun advocaten vinden dat ook zij bij de dodelijke slachtoffers geteld moeten worden. Maar wie waren zij?

Wie nood heeft aan een luisterend oor, kan bij Tele-Onthaal terecht op het telefoonnummer 106 of via chat op tele-onthaal.be. Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op www.zelfmoord1813.be. Kinderen en jongeren kunnen terecht bij Awel op het gratis telefoonnummer 102 of via chat op Awel.be.

"Het is een mirakel dat Mathieu F. de aanslag op Zaventem heeft overleefd. Hij stond op amper tien meter van de eerste bom die afging. Maar gelukkig voor hem stonden er nog andere mensen tussen hem en de bom. Zij hebben het niet overleefd, maar hun lichamen hebben hem beschermd", zo pleitte advocaat Nicolas Estienne, die de zonen van Mathieu F. verdedigt. "In het ziekenhuis zagen ze alleen wat oppervlakkige verwondingen bij hem, en stelden ze ook gehoorschade vast."

En die gehoorschade werd er alleen maar erger op. "Mijnheer F. kreeg last van tinnitus, hardnekkige oorsuizingen. Op den duur sliep hij nog maar drie uur per nacht. De man was bovendien al psychisch kwetsbaar voor de aanslagen. Hij had een paar jaar eerder een burnout gehad, en er was een bipolaire stoornis bij hem vastgesteld. Als iemand die al zo fragiel is, getroffen wordt door een aanslag, dan is de schade extra groot."

Mathieu F. stierf in april 2021 door zelfdoding. Volgens de advocaat is het verband tussen de aanslag en zijn overlijden duidelijk: "Elk jaar op 22 maart had hij last van angstaanvallen. Hij had al psychische problemen, maar voor de aanslagen heeft hij nooit een zelfmoordpoging ondernomen. De man had last van posttraumatische stress, angstaanvallen, hij verloor zijn vertrouwen in iedereen en ging zich sociaal isoleren. Zijn dood is minstens gedeeltelijk het gevolg van de aanslag."

"De leerkracht had Shanti verzekerd dat ze niks te vrezen had"

Een zelfde redenering was er bij Sanne De Clerck, de advocate van de familie van Shanti De Corte, de jonge vrouw die vorig jaar euthanasie kreeg: "Shanti stond op het punt om op schoolreis te vertrekken. Dat was niet vanzelfsprekend voor haar. Vanaf haar 15 jaar was gebleken dat ze mentaal fragiel was. Maar de school had de reis tot in de puntjes voorbereid. De dag ervoor had de leraar haar nog verzekerd dat ze niks te vrezen had..."

"Shanti had inderdaad al een zekere mentale kwetsbaarheid, maar we zien een duidelijk verband tussen de aanslag en haar overlijden. Shanti had haar weg gevonden met haar mentale kwetsbaarheid. Ze gaf zichzelf vóór de aanslagen 7 op 10 voor geluk. Na de aanslagen was dat nog 2 op 10. Voor de aanslagen is ze nooit opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, na de aanslagen bracht ze de helft van de tijd daar door. En ten slotte is er die datum van 22 maart. Ze wilde haar euthanasie per se krijgen voor die datum, omdat die zo moeilijk lag voor haar. Helaas is dat niet gelukt, maar haar laatste wens was wel om vóór 22 maart te sterven."

Een superman geveld door kanker

Het verhaal van Xavier Legrand klonk helemaal anders. "Hij was creatief, elegant, charismatisch. Zijn bijnaam was 'superman', door zijn bovenmenselijke weerbaarheid en kracht. Zijn twee zonen aanbaden hem", vertelde zijn advocate Carine Doutrelepont. "Toen hij in Maalbeek zwaargewond raakte, heeft hij eerst nog een gewonde vrouw weggedragen. Daarna is hij zelf flauwgevallen door zijn bloedverlies."

Maar Legrand wist ook dat zijn dagen geteld waren. Hij leed aan uitgezaaide darmkanker. "Verschillende chemokuren hadden niet geholpen. Maar een ander medicijn hielp hem wel enorm goed. Het resultaat was zo uitzonderlijk dat zijn overlevingskansen volgens de dokters verdrievoudigd waren. Maar het was wel een medicijn dat hij extreem regelmatig moest nemen."

En daar liep het mis door de aanslagen: "Een van de bijwerkingen van het medicijn, was dat Xavier er bloedingen door kreeg, en dat verwondingen minder goed genazen. Toen hij gewond raakte door de aanslagen, kon hij zijn kankermedicijn een tijdlang niet nemen, omdat anders zijn wonden niet konden genezen. Daardoor is de ziekte helaas weer volop teruggekeerd. In oktober 2017 is hij gestorven, 49 jaar oud."

Legrands zoon Youri zegt dat zijn vader helemaal anders was na de aanslagen: "Zijn strijd tegen de kanker was helemaal anders geworden. Hij was echt razend, hij begreep niet waarom zijn behandeling niet kon doorgaan. Voor zijn dokters moet het ook erg moeilijk geweest zijn om die keuze te maken tussen zijn verwondingen genezen en zijn kanker onder controle houden. We vinden het belangrijk dat hij nu als dodelijk slachtoffer erkend wordt, om zijn nagedachtenis eer te bewijzen. Ondanks alles bleef hij een vechter, en dat voorbeeld proberen we te volgen."

Volgens het federaal parket is er nog een vierde slachtoffer dat na de aanslagen overleden is. Maar namens hem heeft niemand zich burgerlijke partij gesteld, en dus is er over zijn zaak niet gepleit vandaag. Als de assisenjury de redenering van het parket en de burgerlijke partijen volgt, dan hebben de aanslagen van 22 maart dus 36 in plaats van 32 dodelijke slachtoffers gemaakt. Maar dat zal in de loop van de maand juli blijken, wanneer de uitspraak valt.

2023-06-07T13:21:48Z dg43tfdfdgfd